Besmet met corona; twee collega’s, twee verhalen

Projectleider Wouter van Tuijl had de lichte coronavariant te pakken en kon na een weekje thuisblijven weer aan de slag. Twee collega’s, twee verschillende verhalen.

Begeleider Angelique van Zanten van Spie 4 (Daniel de Brouwerpark Tilburg) is na weken thuis zitten, sinds kort boventallig aan het werk. "Het valt niet mee om de diensten te draaien omdat de lichamelijke inspanning veel vergt. Helaas blijven mijn longen wel pijnlijk. Ik heb echter hele lieve collega's die veel begrip hebben en die mij helpen en mij tegen mijzelf in bescherming nemen. Dus het blijft lastig en hopelijk komt het goed op den duur."

Ze heeft de afgelopen maanden veel geduld moeten hebben. Haar hele gezin kreeg corona. Haar man, zoon en dochter en ook haar bejaarde ouders. Het zijn hele zware weken geweest. Maar toch prijst Angelique zich gelukkig. "We zijn er allemaal nog. Ik heb om me heen gezien dat het ook heel anders kan lopen."

"Ik ben zo ontzettend ziek geweest. Twee weken lang kon ik alleen maar liggen. Op een stoel zitten was al te veel. Hoge koorts en zo benauwd." Langzaam kon ze daarna haar conditie weer opbouwen, ook met de hulp van speciale therapie voor ex-coronapatiënten.

Niemand besmet op werkplek

Ze kon niet wachten om meer aan het werk te mogen. Liever vandaag dan morgen, vertelde ze in april. "Gelukkig wordt er wel aan me gedacht. Een collega die appt, een telefoontje, of een bos bloemen. De begeleiding vanuit de lotgenotengroep van Amarant door Monique van der Hooft is ook geweldig."

Ze is blij dat op haar werkplek niemand besmet is geraakt. "Het vreemde is dat iedereen andere klachten heeft. Mijn vader en moeder hebben allebei een longontsteking gekregen. Mijn moeder heeft twee weken in het ziekenhuis gelegen, mijn vader kon gelukkig thuisblijven. Mijn man en zoon hadden een paar dagen koorts en mijn dochter ook."

Ook voor projectleider ICT Wouter van Tuijl vielen de klachten mee. "Ik heb corona ervaren als een fikse griep. Een griep on steroids."

Wouter is niet getest maar hij zegt met 100 procent zekerheid te weten dat corona hem in maart geveld heeft. "Het moment dat ik ziek werd, de verschijnselen. Het past er helemaal bij. Ik zou wel graag een anti-stoffentest doen om echt duidelijkheid te krijgen. Ik ben niet zo van de 1,5 metersamenleving. Ik houd keurig afstand, maar als mensen in de supermarkt te dicht tegen me aanlopen dan denk ik ‘mij heb je niet, want ik heb het al gehad’. Een test zou daar uitsluitsel in geven."

Als projectleider ICT/ICT-architect werkte Wouter al veel vanuit huis toen hij in maart te maken kreeg met hoofdpijn, verkoudheid en algehele malaise. Zijn vrouw werkt in het Tilburgse ETZ-ziekenhuis en had ook flinke griepklachten. Corona was in die tijd nog heel pril, dus pas toen beiden hun smaak kwijt raakten, bedachten ze dat het virus hen te pakken had. Ook hun volwassen zoon en dochter ontkwamen niet aan het virus.

Ingeleverd op conditie

Wouter heeft nog lang doorgewerkt. "Toen de koorts richting 39 graden ging en mijn longen steeds zwaarder aanvoelden, heb ik me begin april een week ziek gemeld." In die week was het prachtig weer, dus verdeelde Wouter zijn tijd tussen slapen in bed en rusten in een tuinstoel. "Ik heb toen echt mijn rust gepakt. Sloot me af van de buitenwereld. Geen mails, geen appjes, geen contact met werk." Na die week ging hij weer aan de slag, ruim 5 kilo lichter. "Ik merkte dat ik op conditie flink had ingeleverd. Twee keer in de week ga ik op de mountainbike lekker crossen in de bossen. Dat kostte in het begin de nodige kruim. Maar nu kan ik weer voluit gelukkig."

De lotgenotengroep voor coronapatiënten binnen Amarant vindt Wouter van Tuijl een mooi initiatief maar hij zal er geen gebruik van maken. "Ik heb veel een-op-een-overleggen. Ik kan mijn verhaal toch wel kwijt." Dat hij door zijn coronabesmetting niet bij de begrafenis van collega Ad Aarts kon zijn, doet hem pijn. Ook toen zijn moeder gevallen was en hulp nodig had, moest hij afstand houden. Maar intussen is hij al weer  wekenlang volop in bedrijf. "Ik ben niet van het halve werk. En het voordeel van thuiswerken, zeker in het begin; als het even niet lukt ga je een uurtje liggen en dan haal je het ’s avonds weer in."