Wekelijks zwemmen bij Aquamarant: ‘Het is echt een verwenmoment voor Monique.’
Monique woont op het Daniël de Brouwerpark in Tilburg. Elke dinsdagmiddag komt haar moeder Trijntje op bezoek. Samen zwemmen ze een uurtje in zwembad Aquamarant en genieten ze van een ontspannen middag.
Monique is meervoudig beperkt; ze kan niet communiceren en zit in een rolstoel. “Ze heeft thuis gewoond tot ze 5,5 jaar was, toen werd de zorg echt te zwaar”, vertelt haar moeder Trijntje van Cleef. Monique verhuisde vanuit het ouderlijk huis in Tilburg naar het Limburgse Heel, waar haar ouders haar om de week de hele zaterdag bezochten en zo vaak extra als mogelijk was. Monique’s oma woonde in Venlo en bezocht haar ook een of twee keer per week. “Toen oma overleed, zochten we een plek dichter bij huis”, vertelt mevrouw Van Cleef. Inmiddels woont Monique alweer elf jaar bij Amarant op het Daniël de Brouwerpark. “Sinds ze hier woont, zwem ik elke week met Monique. Aanvankelijk bij de dagbesteding, maar het viel haar steeds zwaarder om in en uit het bad te komen. Bij Aquamarant is een stoellift die haar het water inbrengt. Ook zijn er andere voorzieningen, die fijn zijn. Zo is er – op mijn verzoek – een handdouche gemaakt in een afgesloten kleedruimte, zodat ik haar daar rustig kan wassen.”
Trijntje: "Onze wekelijkse zwemmiddag is echt een verwenmoment"
Moeder Van Cleef maakt er iedere dinsdag een klein feestje van. Samen drinken ze eerst een beker warme chocolademelk met iets lekkers erbij. Omdat Monique steeds meer slikproblemen heeft, krijgt ze uitsluitend gemalen koekjes. Liefdevol mengt haar moeder er wat chocomel doorheen en hapje voor hapje geeft ze de traktatie aan haar dochter. Monique geniet zichtbaar; met een grote lach op haar gezicht kijkt ze intussen hoe andere cliënten al het water in gaan. “Wij wachten altijd tot we het bad voor ons alleen hebben”, legt mevrouw Van Cleef uit. “Ze houdt niet van drukte. Eenmaal in het water laat ik haar op en neer lopen. Want Monique kan wel een beetje staan en in het water kan ze lopen! Zo blijft ze in beweging. Daarna mag ze fijn bubbelen en intussen trek ik een aantal baantjes, terwijl ik haar uiteraard in de gaten houd. Zo maken we een uur vol. Want met een half uur is ze niet tevreden, Monique is een echte waterrat. Soms krijst en gilt ze het uit van plezier. Als kind zette ik haar zo nu en dan wel een uur in bad. En stond er een opblaasbadje in de tuin, dan kroop ze er het liefst met kleren aan in! Na ons zwemuurtje was ik haar haren en smeer ik haar lekker in met bodylotion, dat is echt een verwenmomentje. Zwemmen brengt haar geluk, dat kun je zien. En ik vind het erg fijn dat ik dit met haar kan doen.”