Raymonda (20) “Zonder FACT had ik het niet gered”

Later werd ik opgenomen door een pleeggezin. Ondanks hun liefdevolle zorg kon ik niet aarden. Ik was opstandig, agressief en liep voortdurend weg, meestal naar mijn moeder. Steeds weer werd ik teruggebracht naar het pleeggezin, tot het daar echt niet meer ging. Ik heb vervolgens heel veel behandelgroepen van binnen gezien. Maar nergens ging het goed, want ik wilde nergens blijven. Ik bleef onhandelbaar omdat anderen bepaalden wat goed voor mij was en ik daar niet in werd meegenomen.

Toen ik 18 was, stopte de jeugdzorg en ging ik weer bij mijn moeder wonen. Ik kwam in contact met verkeerde mensen. Ik had een slechte vriend die mij mishandelde en misbruikte. Toen hij mij op een gegeven moment mee wilde nemen naar Bonaire, heeft het FACT-team daar een stokje voor gestoken. Zij vreesden namelijk dat het daar niet goed met mij zou aflopen. Met een rechterlijke machtiging ben ik gedwongen om in Nederland te blijven. Ik wilde weer vluchten, tot het moment dat een vriendin ervoor zorgde dat ik weer werd opgenomen. In een besloten opvang, voor mijn eigen veiligheid. Dat was heel moeilijk. Buiten mijn schuld om was ik weer degene die vast zat. Zo oneerlijk.

Het FACT-team heeft mijn leven veranderd. Voor het eerst werd er niet voor mij bepaald wat ik moest doen. maar werd er naar mij geluisterd en over mijn schouder meegekeken. Sinds ik weer bij mijn moeder woon, zijn ze er voor mij, maar ook voor mijn moeder en mijn broertje. De volgende stap is dat ik op mijzelf ga wonen. Voorwaarde is wel dat ik therapie blijf volgen en dat het FACT-team nauw betrokken blijft. Dat heb ik er graag voor over. Zonder het FACT-team had ik het niet gered.