Miranka liep hersenletsel op na een ongeluk
Niet-aangeboren hersenletsel (NAH) heeft vaak een enorme impact op iemands leven. Miranka Bogers overleefde een frontaal ongeluk en kampt nog dagelijks met de gevolgen daarvan.
Ik herkende mezelf totaal niet meer
Een bezige bij: dat is Miranka eigenlijk haar hele leven. Ze werkte als verpleegkundige, heeft een bloeiend sociaal leven in haar woonplaats Wernhout (bij Zundert), en timmert als hobbyfotograaf flink aan de weg. Ook is ze hard op weg om een coachingsopleiding af te ronden én zijn er plannen om de zaak van haar ouders deels over te nemen. En dan heeft ze nog de handen vol aan haar gezin, met drie jonge zoons.
Miranka heeft alles kortom goed op orde, totdat ze in oktober 2016 frontaal in botsing komt met een tegenligger. Ze wordt met flinke verwondingen naar het ziekenhuis gebracht, maar daar houdt ze het niet lang uit, vertelt ze al terugblikkend. “Ondanks alle verwondingen wilde ik per se naar huis. Levensbedreigend was mijn situatie niet, dus ik dacht dat het wel kon.”
Enorm overprikkeld
Thuis houdt ze wekenlang rust, maar haar situatie verslechtert met de dag. “Op een gegeven moment kon ik nauwelijks nog lopen, simpele dingen als de deur opendoen of naar de brievenbus lopen lukten niet meer. Ook raakte ik enorm overprikkeld van de jongens; ik kon niks meer hebben en werd geregeld boos doordat er te veel info binnenkwam. Alsof mijn hoofd alles uit begon te schakelen. Ik herkende mezelf totaal niet meer. Zo wás ik helemaal niet.”
Gezinshulp
Miranka’s officiële diagnose luidt uiteindelijk Postcommotioneel Syndroom (PCS).
In het najaar van 2017 komt ze terecht bij revalidatiecentrum Revant in Breda. Een heftige tijd, waarin ze langzaam leert omgaan met de nieuwe situatie. Maar nadat het behandeltraject bij Revant officieel is afgerond, valt ze opnieuw in een zwart gat. “Ik had genoeg mensen om me heen die me wilden helpen, maar geen mensen die me ook daadwerkelijk snápten. Dat veranderde gelukkig nadat ik via de gemeente uiteindelijk bij Amarant terechtkwam. Gezinsbehandelaar Myriam regelde meteen dat er hulp kwam. Zo kwam er elke ochtend hulp bij het opstarten van de dag en het naar school brengen van de kinderen. Die hulp was heel erg welkom: zelf kon ik niet zoveel. En mijn netwerk werd hiermee ontlast.”
Energie bewaken
Uiteindelijk is de behandeling vanuit Amarant afgeschaald en krijgt Miranka dagelijks hulp vanuit haar persoonsgebonden budget (PGB). Ook komt er nog altijd één keer per week een begeleider van Amarant langs, vertelt Miranka. “Jolinda helpt me met het aanbrengen van structuur en het goed beheren van mijn agenda. Ik ben snel extreem uitgeput en moet mijn energie dus goed bewaken. Met kleuren geef ik in mijn agenda aan welke activiteiten energie kosten en welke activiteiten energie opleveren. Ook baken ik mijn tijd heel strikt af, daarvoor gebruik ik zelfs kookwekkertjes. Het is de enige manier om structuur en rust te vinden en weer op te laden.”
Nieuwe therapie
Er gaan verder ook dingen goed, benadrukt Miranka. Zo volgt ze sinds een halfjaar een uit de VS overgewaaide therapievorm, waarbij heel specifiek wordt gekeken naar de hersengebieden die overbelast worden. Daar wordt de therapie vervolgens tot in detail op afgestemd. “Prikkels kan ik weer wat beter verwerken, en ook mijn evenwicht is verbeterd. Wandelen en fietsen gaat inmiddels ook weer redelijk. Hopelijk kan ik op een dag ook weer mijn weg vinden in grotere groepen en kan ik de buitenwereld weer wat vaker opzoeken.”
Enorme steun
Actrice Margôt Ros (bekend van onder meer Toren C) liep enkele jaren geleden tijdens een voorstelling tegen een ijzeren balk met haar hoofd. Sindsdien kampt ze met soortgelijke klachten als Miranka. Over haar ervaringen schreef Margôt een boek: Hersenschorsing. Voor Miranka bleek dat boek een enorme steun, vertelt ze. “Ik heb meerdere keren al huilend naar het boek geluisterd.
Eindelijk iemand die precies begreep wat ik ook doormaakte! Wat een herkenning. Een hele fijne bevestiging dat ik niet gek ben en het werkelijk zo is.”
Stapje voor stapje
Door het boek is Miranka ook anders gaan denken over haar eigen aanvaarding , vertelt ze. “Waar ik eerst nog altijd aan het vechten was, realiseerde ik me dat alleen acceptatie me verder zou helpen. Ik sta bewuster in het leven en probeer weer meer te genieten van alle kleine dingen die wél goed gaan. Zo kom ik stapje voor stapje weer dichter bij een iets normaler leven. Mede dankzij de zorg van Amarant.”
Met dank aan www.poppefotografie.nl die met haar foto’s het verhaal van Miranka in beeld heeft gebracht.
Amarant helpt bij hersenletsel. Ontdek de mogelijkheden.