Jessica: "We moeten eerst aan onszelf werken
Soms is het door de omstandigheden beter als kinderen tijdelijk ergens anders gaan wonen. De twee zoontjes van Jessica en Patrick uit Eindhoven verblijven sinds een jaar doordeweeks bij STEK in Best. De bedoeling is dat ze straks weer thuis komen wonen, bij hun ouders.
Jessica en Patrick wonen in een gezellige buurt in Eindhoven. Via sociaal werkbedrijf Ergon werken ze allebei met veel plezier bij voertuigfabrikant DAF. Samen hebben ze twee zoontjes: Dialyno (9) en Lorenzo (8).
Hulp nodig
Sinds begin 2020 wonen de twee jongens doordeweeks bij STEK in Best, vertelt Jessica. “Het ging met mij al een tijdje niet zo goed. Door mijn verleden zat ik jarenlang psychisch behoorlijk in de knoop. Daardoor verwaarloosde ik mezelf en het huis. En Patrick had zo zijn eigen problemen, waardoor hij weinig deed in het huishouden en qua opvoeding. Op een gegeven moment hebben we gezegd: zo kan het niet langer, we hebben hulp nodig. We moeten eerst aan onszelf werken voordat we er voor onze kinderen kunnen zijn.”
Patrick knikt bij het verhaal van Jessica. “Mijn probleem is vooral dat ik mijn werk mee naar huis neem. Als ik thuiskwam, had ik enorme moeite om me te concentreren op de jongens. Ook kon ik mijn stem wel eens verheffen. Dan lijkt het alsof ik boos ben, maar dat is niet zo; het was vooral onmacht. Maar het was voor mij wel een signaal: zoals het nu gaat, gaat het niet goed.”
Onze kinderen zijn bij STEK in goede handen
De juiste beslissing
Uiteindelijk kwam het gezin uit bij STEK in Best, vertelt Jessica. “Na twee rondleidingen wisten we het zeker: hier zijn ze in goede handen. De kinderen wilden ook meteen blijven slapen. Blijkbaar voelden ook zij aan dat dit de juiste beslissing was.”
Dialyno en Lorenzo verblijven doordeweeks bij STEK in Best. De weekenden brengen ze thuis door. En ook op woensdagmiddag komen ze na school een uur langs, om samen te eten en een spelletje te spelen. Jessica en Patrick krijgen zelf begeleiding aan huis. Een vaste begeleider van Amarant ondersteunt hen bij de dagelijkse begeleiding en opvoeding van hun kinderen thuis.
Samen leuke dingen doen
De jongens hebben het goed naar hun zin bij STEK, vertelt Jessica. “En er is meer structuur als ze hier zijn in het weekend. Ook is Patrick meer in huis gaan doen.”
Patrick maakt nu ook bewust meer tijd vrij voor de opvoeding, vertelt hij. “Een voorbeeld: vroeger stopte ik de jongens in bed, en dat was het. Nu ga ik mee naar boven en praten we nog even. Daarna blijf ik bij ze totdat ze slapen. Voor mij was dit best wel een omschakeling. Maar nu kan ik er echt voor hen zijn. In het weekend gaan we als gezin ook leuke dingen doen, zoals zwemmen of naar de kinderboerderij. Even eruit.”
Stoplicht
Natuurlijk gaat er ook nog wel eens iets mis. Voor die momenten hangt er op de deur van de woonkamer een papier met daarop een ‘stoplicht’. Groen betekent dat de situatie onder controle is. Rood betekent dat de jongens te ver zijn gegaan en dat er een time-out nodig is. En oranje betekent dat de situatie uit de hand dreigt te lopen, maar dat je nog samen kunt kijken hoe je erger kunt voorkomen.
Het stoplicht is een handig instrument bij lastige situaties, vindt Jessica. “Een van de jongens was boos en verhief zijn stem. Ik zei: je staat nu op oranje, dus denk goed na over wat je nu wil doen. Toen begon hij te schelden, waarna het stoplicht alsnog op rood ging. Toen moest hij voor straf naar boven. Even later kwam hij naar beneden om sorry te zeggen en stond hij weer op groen.”
Het stoplicht helpt ons om grenzen te stellen
Grenzen stellen
Patrick is nog zoekende hierin, vertelt hij. “Onze jongste gooide een tijdje terug een pak drinken op de grond. Aan de ene kant denk ik dan: hij is boos en onredelijk, dus rood. Van de andere kant denk ik: het is nog een kind, dus hij verdient het voordeel van de twijfel. Dan neig ik naar oranje.” Het stoplicht dwingt ouder en kind in elk geval om na te denken over hun gedrag, vindt Patrick. “Het stoplicht is handig om steeds duidelijker grenzen te kunnen stellen. Ik leer er veel van.”
Veilige omgeving
Patrick volgde inmiddels via zijn werkgever een training om beter om te kunnen gaan met zijn emoties. En Jessica volgde meerdere trajecten voor haar psychische gesteldheid. De bedoeling is dat de jongens steeds vaker weer een extra nachtje hier slapen, vertelt Jessica. “Nu het met ons beter gaat, hopen we ook onze kinderen binnenkort weer een veilige omgeving te kunnen bieden. Mede met dank aan STEK.”