Duurzaamheid op de werkvloer, hoe pakken we het aan?

“Het begint bij bewustwording,” vertelt Linda. “De laatste jaren krijgen we vanuit de politiek en het nieuws veel mee over duurzaamheid. Thuis doe ik een poging om zo bewust mogelijk met het milieu om te gaan. De verwarming staat lager en zelf eet ik vegetarisch. Als er al vlees gegeten wordt, is het biologisch. Zowel mijn oudste als jongste zoon vinden dit eigenlijk niets. Zij vinden het nog moeilijk om vlees uit het menu te schrappen. Als ik kook eten ze wel gewoon mee. Gemiddeld wordt er in Nederland al 2x per week geen vlees gegeten. Alle kleine beetje die we kunnen doen, die doen we zoveel als mogelijk. Dat kan ook binnen Amarant.”

Bij Linda thuis wordt het afval netjes gescheiden en proberen ze zo min mogelijk het vliegtuig te pakken. “Dat vindt mijn dochter dan nog wel eens lastig. Die heeft inmiddels genoeg gevlogen voor de komende vijf jaar.”

Het betekent heel veel voor me
“Duurzaamheid betekent voor mij meer dan alleen een product dat een tweede of derde ronde krijgt. Door hier bewust mee om te gaan ga je vanzelf bewuster naar het milieu kijken. En wat wij het milieu allemaal aan doen. Inmiddels betalen we hier zelf de rekening voor.” Toen Linda op Bosstraat 5-7 kwam werken werd er bijna niets aan duurzaamheid gedaan. “Er waren niet eens afvalscheidingsbakken. Deze heb ik in overleg besteld zodat we op de woonvoorziening ook ons afval konden scheiden. De cliënten op de groep neem ik mee in het duurzame proces. Zo heb ik een moment van aandacht wanneer ik het afval ga scheiden en laat ik duidelijk zien dat wanneer de verwarming aangaat, de deuren dichtgaan.”

“De cliënten hier op de groep bieden wij de mogelijkheid om zo een normaal mogelijk leven en manier van wonen te hebben. We laten onze cliënten zien waar een aanpassing nodig is. Ik vind dat duurzaamheid een aanpassing is binnen het normale leven. Zou het niet fantastisch zijn als we binnen Amarant hier nog meer aandacht aan besteden? Bijvoorbeeld een aanbod van 50% vegetarisch eten? Super!.”