Betty: vrijwilliger in hart en nieren
Zonder dat je zelf actief op zoek bent naar vrijwilligerswerk, kan het altijd via iemand in het netwerk op je pad komen. Zo ook bij Betty, van eerst een paar uur in de week is haar vrijwilligerswerk uiteindelijk uitgelopen tot een werkend contract.
In 1991 is Betty begonnen met het uitoefenen van vrijwilligerswerk binnen Amarant. “Iemand die in de nachtdienst werkte, gaf aan dat ze mensen zochten en dat ze dat wel iets voor mij vond.” Betty vertelt dat dit uiteindelijk uitgelopen is tot een werkend contract op de locatie. Naast haar vrijwilligerswerk op het Hooge Veer, is ze ook een bezoekvriendin geworden van een bewoner.
Bezoekvriendin
Na haar pensioen kwam iedere donderdag een cliënt bij haar op visite. Betty en haar man waren haar bezoekvriendin. “We gingen dan samen ergens eten en een koffietje drinken. Ze hield ook van puzzelen. Het was fijn om te zien dat ook mijn man Kees heel zijn ziel en zaligheid hier in kon leggen. Hij vond het net als ik fijn dat we onze bezoekvriendin hiermee konden verblijden.”
“Amarant is wel een ding in ons leven geworden”
Doordat Kees, de man van Betty, zoveel waardering kreeg van de bezoekvriendin is hij naast zijn toevallige baan ook begonnen met vrijwilligerswerk bij Amarant. “Samen hielpen wij de drumband op het Hooge Veer, fantastisch was dat! Iedere dinsdag waren de repetities. Wij zorgde ervoor dat de instrumenten er waren, de lenen voorzien werden van pakken en de bewoners hartelijk ontvangen werden. Uiteindelijk is de drumband gestopt, maar we hebben veel mooie herinneringen om samen op terug te kijken! Stel je bijvoorbeeld eens voor, 250 cliënten in de binnenstad van Breda die allemaal tegelijk beginnen te drummen, dat waren geweldige momenten.” Betty vertelt met een grote glimlach op haar gezicht dat Amarant echt een ding geworden is in het leven van haar en haar man Kees. Uiteindelijk hebben ze zelf ook een kleinkind gekregen met een handicap.
Recreatie en vrije tijd club
Op de donderdag komt een grote club met vrijwilligers samen onder leiding van Olette Donkers. “Het is heerlijk met deze mensen om je heen. Heb je het ergens moeilijk mee? Dan kan je hier komen voor de gezelligheid, maar eigenlijk ook een beetje voor de ontspanning.” Dat is een boodschap die Betty iedereen mee zou willen geven. Daarnaast zou ze het vrijwilligerswerk op het Hooge Veer ook meer mensen aan willen raden. “Iets voor derden kunnen betekenen, waar je zelf ook iets aan hebt. Dat is het mooie aan vrijwilligerswerk.”